Εδωσε τον αγώνα του με στήριγμα τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους. Δεν κατάφερε να νικήσει τον καρκίνο με το χαμόγελό του. Ο Νίκος Δημητρίου διατηρούσε μέχρι το τέλος τη ψυχή του μικρού παιδιού, την καλοσύνη και την ειλικρίνεια ενός πατέρα για τους αθλητές του και την οικογένειά του.

Εχασε την μάχη με το θάνατο, το βράδυ της περασμένης Τρίτης, έφυγε και μας άφησε με την ανάμνηση ενός σπουδαίου φίλου.

Ηταν για όλόκληρη την οικογένεια του μπάσκετ πρότυπο ηθικής, ικανότητας και δάσκαλος για τους νεότερους.